ادامه قسمت دوم

در طول انقلاب صنعتی، نیروی مکانیزه تولید شده توسط چرخ های آب یا موتورهای بخار از طریق شفت خط به ماشین تراش منتقل می شد و امکان کار سریعتر و آسان تر را فراهم می کرد. تراش های فلزکاری به ماشین های سنگین تر با قطعات ضخیم تر و سفت تر تبدیل شدند. بین اواخر قرن 19 و اواسط قرن 20، موتورهای الکتریکی جداگانه در هر ماشین تراش جایگزین شفت خط به عنوان منبع انرژی شدند. در آغاز دهه 1950، سروومکانیسم‌ها برای کنترل ماشین‌های تراش و سایر ابزارهای ماشینی از طریق کنترل عددی استفاده شد که اغلب با رایانه‌ها برای ایجاد کنترل عددی رایانه‌ای (CNC) همراه می‌شد. امروزه تراش های کنترل دستی و CNC در صنایع تولیدی کاربرد دارند.